อารัมภบท
สมัยสาวๆ เวลาจีบกับเเฟนใหม่ๆ ขวัญจะพยายามโชว์ความเป็นเเม่บ้านเเม่เรือนด้วยการพลิกสูตรอาหารประดามีของเเม่มาทำกับข้าวที่หนุ่มที่หมายปองกิน หลายคนก็รักษามารยาท เเต่หนุ่มบางคนก็จริงใจพอที่จะบอกว่ามันช่างเเสนจะไม่อร่อย ก็ให้งอนกันไปก็มี โชคดีของขวัญที่ตอนคบกับสามี ขวัญเริ่มเเก่เเล้ว เเละเริ่มคิดได้ว่าถ้าเขาจะไม่รักเราเพราะเราทำกับข้าวห่วยเเตก เขาก็ไม่ควรเป็นคู่ผู้หญิงดีๆ(ด้านอื่นๆ)อย่างเราหรอก โชคดีเป็นสองเท่าที่สามีไม่ใส่ใจความเป็นกุลสตรีมากนัก เราทั้งคู่จึงได้คบกันจนได้แต่งงานกันในเวลาต่อมา
เมื่อการทำกับข้าวไม่ใช่ปัญหา เราสองคนก็ตะเวนกินข้าวนอกบ้านกันอย่างสนุกสนาน จนกระทั่งเราแต่งงานกันล่วงเข้าปีที่ 3 ปัญหาคลาสสิคก็มาเคาะประตู วันนี้จะกินอะไรดี กินในเมืองก็ขี้เกียจขับรถ บางร้านที่คนหนึ่งชอบ อีกคนก็เกี่ยงว่าร้อนบ้างล่ะ เเพงบ้างล่ะ ไม่อร่อยบ้างล่ะ จะทะเลาะกันเพราะว่าเราจะกินอะไรนี่เกิดขึ้นบ่อยจนเลิกนับ กระทั่งในที่สุดเราสองคนก็ปรองดองกันด้วยการทำ Directory อาหารสิ้นคิด (หมายถึงละเมอไปกินได้ ยังไงก็อร่อย) ฉบับเราสองคน
แล้วจะกลับมาเล่าให้ฟังค่ะ
